Karne Günü Akıllı Tahta Arka Fon-1

Karne Günü Hatırası

Her okul yılının sonunda, o son zilin çalmasını beklerken içimizi kaplayan o tuhaf, tatlı heyecanı kim unutabilir ki? Karne günü, sadece notlarla dolu bir kağıt parçasını aldığımız bir gün değildi; bir dönemin bitişi, koskoca bir yazın başlangıcı ve arkadaşlarımıza geçici bir süreliğine veda ettiğimiz o buruk ama umut dolu gündü.

Sabah uyanırken bile hava farklı gelirdi sanki. Okul koridorları her zamankinden daha gürültülü, her zamankinden daha canlı olurdu. Her yüzde bir merak, biraz endişe ama en çok da özgürlüğe kavuşmanın getirdiği o parıltı okunurdu. Öğretmenimizin elinde karnelerle sınıfa girdiği o an, zaman adeta dururdu. İsimler tek tek okunurken kalbimiz yerinden çıkacak gibi atar, o an gelip çattığında derin bir nefes alırdık.

Karneyi elimize aldığımız o kısacık an... Kimi zaman yüzümüzde kocaman bir gülümseme, kimi zaman "Daha iyi olabilirdi," diye içimizden geçirdiğimiz bir düşünce... Ama ne olursa olsun, o karne, aylarca verdiğimiz emeğin bir simgesiydi.

Asıl sihir ise okul kapısından son kez çıktığımızda başlardı. O an, önümüzde uzanan üç aylık sonsuz bir macera, bisikletle gezilecek sokaklar, geç saatlere kadar sürecek oyunlar ve unutulmaz yaz anıları demekti. Arkadaşlarımızla vedalaşırken "Yazın görüşürüz!" diye bağrışlarımız, aslında bir sonraki okul zilinin çalacağı güne kadar sürecek olan dostluğun ve özlemin ta kendisiydi.

Karne günü, çocukluğumuzun en değerli, en unutulmaz köşe taşlarından biridir. O günün heyecanı, her hatırladığımızda yüzümüzde tebessümle beliren tatlı bir hatıradır.